συρρέω

ΝΜΑ [ρέω]

1. ρέω μαζί ή χύνομαι στο ίδιο μέρος («εἰς... τοῡ τὸ χάσμα συρρέουσί τε πάντες οἱ ποταμοί», Πλάτ.)

2. (μτφ. για πλήθος ανθρώπων) προστρέχω μαζικά, τρέχω εκεί που είναι και άλλοι συναθροισμένοι (α. «αυτή τη στιγμή οι διαδηλωτές συρρέουν στην πλατεία» β. «μὴ συρρυείησαν πρὸς αὐτὸν οἱ πολῑται», Ξεν.)

νεοελλ.

(η μτχ. ενεστ.) συρρέων, -ουσα, -ον

ιατρ. (για εξανθήματα) αυτά τών οποίων τα στοιχεία τείνουν να πλησιάσουν το ένα το άλλο και να συνενωθούν

αρχ.

1. πέφτω κάτω μαζί ή συγχρόνως με κάποιον

2. (για χρήματα, παθολογικές καταστάσεις, συμφορές) συναθροίζομαι («γήρᾳ, εἰς ὅ πάντα τὰ χαλεπὰ συρρεῑ», Ξεν.).